Klik op de link voor het artikel over motivaties om te fitnessen dat ik met Olav Velthuis heb geschreven.
Elshout, J. & O. Velthuis (2013) De protestantse ethiek van fitness. Een kwalitatief onderzoek naar de motivatie van hoogopgeleide fitnessbeoefenaars in Amsterdam. Sociologie (9) 2: 111-128.
Abstract (English below)
In veel statistieken is fitness de meest beoefende sport in Nederland. De dominante verklaring hiervoor is dat mensen in een geïndividualiseerde cultuur meer gericht raken op het uiterlijk en de gezondheid. Met behulp van fitness kan het lichaam worden getraind en in de gewenste vorm gebracht. Ten tweede past fitness in een rationele en doelgerichte samenleving. Fitness kan worden gezien als efficiënt middel om te bewegen, net als fastfood een relatief snelle en efficiënte manier is om de honger te stillen. Op grond van empirisch onderzoek blijken deze verklaringen niet voldoende. Met behulp van de theorie van Max Weber over de protestantse ethiek en het kapitalisme laat dit artikel zien dat de motivatie om te blijven fitnessen doorgaans te simpel wordt afgespiegeld. Fitness moet niet alleen worden begrepen in het licht van en postmoderne consumptiesamenleving, maar ook in het licht van een moderne puriteinse fitnessethiek waar hard werken een doel op zich is.
Fitness ranks among the most popular sporting activity in the Netherlands. The dominant explanation for this is that in an individualised culture, people are increasingly focussed on physical appearance and health. Also, fitness fits with a rational and goal-driven society. It can be seen as an efficient way to exercise, just as eating fast food is a relatively quick and efficient way to satisfy one’s hunger. Our empirical research, however, shows these explanations to be insufficient. Using Max Weber’s theory on the Protestant ethic and capitalism, we argue that one of the motivations to continue going to the gym is a modern, puritan ‘fitness ethic’ in which working hard is a goal in itself.
